Kultura - Dominika Cosic

DRUGA KURTYNA SIEMIRADZKIEGO

Otym, że w Krakowie są dwie kurtyny Siemiradzkiego, dowiedziałam się dwa lata temu. Pierwsza, jak powszechnie wiadomo, wisi dostojnie w Teatrze Słowackiego, druga natomiast składa się z kilku par dziwacznych okularów przeciwsłonecznych, jeszcze dziwniejszych kapeluszy i peruk, eklektycznych strojów i pięciu dobrze bawiących się mężczyzn. To grupa rockowych aktorów krakowskich, nosząca nazwę: Kurtyna Siemiradzkiego. Tworzy ją pięciu panów Maurycy Polaski, Max Szelęgiewicz, Grzegorz Łukawski, Piotr Pilitowicz i Jacek Wojciechowski. Grają standardy rockowe zagraniczne i polskie.

Etymologia nazwy - Panowie szybko rozwiali moje hipotezy dotyczące historii powstania nazwy zespołu. Nie pochodzi więc ona od tamtej kurtyny i tym samym nie jest hołdem złożonym Teatrowi Słowackiemu (aczkolwiek jest w tym ziarenko prawdy). Nie wiele ma też wspólnego z jakąkolwiek inną kurtyną teatralną. Autorem nazwy jest również aktor Rafał Dziwisz.

Oto oficjalna, krótka historia nazwy: >>>>>

CO JEST GRANE: Mają jak dotąd, 35 opracowanych utworów w repertuatrze. Wykonują standardy rockowe - od Jimmy'ego Hendriksa, The Dorrs', przez węgierską Omegę i bośniackie Bijelo Dugme. Mogą się też poszczycić dwiema własnymi kompozycjami - "Hamlet inaczej" i "Kurtyna". Ich autorem jest Maurycy Polaski. Te dwie piosenki wykonują jednak tylko okazjonalnie. - Ludzie lubią muzykę, którą słyszą po raz drugi, dlatego więc wykonujemy covery. 

SENS ISTNIENIA:

I tu dochodzimy do kwestii najważniejszej, czyli koncepcji filozoficznej Kurtyny. - Nasza filozofia istnienia jest prosta - reagować i współdziałać z publicznością. Razem z nią się bawić. Nie bez powodu też koncerty zespołu uważane są za swego rodzaju happeningi, gdzie dużo zależy od publiczności. Jaka ona jest, taki też jest koncert. Tu nie ma wyrachowania. Jest natomiast autentyczność i szczerość.